امام سجاد علیه
السلام در موعظههای عمومی خود مسئله ولایت و امامت و حکومت را یادآوری
میکردند؛ البته به صورتی که حساسیت دشمن برانگیخته نشود و در عین حال،
مردم متنبه شوند.
فرهنگ نیوز به نقل
از «خبرگزاری دانشجو»؛ برخی از مطالب امام سجاد علیه السلام در روش موعظه،
خطاب به عموم مردم است و برخی دیگر خطاب به شیعه؛ در آنجا که مخاطب همه
مردم هستند، اولاً غالباً به آیات قرآن استناد میشود و ثانیاً صریحاً
دستگاه حکومتی مورد عتاب و انتقاد قرار نمیگیرد و صرفاً بیان اندیشه و
ایدئولوژی اسلامی به صورت پند و نصیحت است.
استناد به قرآن
کریم از آن نظر ضروری بود که عموم مردم، معرفت کافی نسبت به امام سجاد
علیه السلام نداشتند و استدلال میطلبیدند، پرهیز از انتقاد صریح نیز برای
رعایت تقیه بود.
حضرت زینالعابدین
علیه السلام سخن را با لحن موعظه به این صورت آغاز میکند که «ایها
الناس اتقوا الله و اعلموا انکم الیه راجعون» تقوای خدا را پیشه کنید و
بدانید که به سوی خدا برمیگردید، «الا و ان اول ما یسالانک عن ربک الذی
کنت تعبده» بدان که وقتی نکیر و منکر به سراغ تو میآیند اولین چیزی که آن
دو میپرسند، از خدای توست که او را عبادت میکردی، «عن نبیک الذی ارسل
الیک» از پیامبری که به سوی تو فرستاده شده، میپرسند، «و عن دینک الذی
کنت تدین به» و از دینت میپرسند که به آن معتقد بودی، «و عن کتابک الذی
کنت تتلوه» و از کتابت که آن را تلاوت میکردی.
و آنگاه امام
سجاد علیه السلام به نکته اصلی و محوری میرسد «و عن امامک الذی کنت
تتولا» و از امامی که تو ولایت آن را داری، میپرسند.»
در زبان و بیان ائمه علیهم السلام مسئله امامت یعنی مسئله حکومت و
فرقی بین مسئله امامت و مسئله ولایت نیست؛ امامی که در اینجا ذکر میشود،
یعنی جانشین پیامبر که هم متکفل ارشاد و هدایت دینی توست و هم متکفل هدایت
و ارشاد امور زندگی در دنیا؛ امام یعنی رهبر جامعه، پس اطاعت از امام هم
در امور دنیوی و هم در امور دینی واجب است.
امام سجاد علیه
السلام وقتی میفرماید: «از امامت از تو میپرسند»، یعنی به تو میگویند
که آیا امام درستی انتخاب کردی؟ و آن کسی که بر تو حکومت میکند و رهبر
جامعه است، آیا به راستی انتخاب کردی؟ آیا خدا به امامتش راضی است؟ ایشان
با این روش آرام و موعظهآمیز، مردم را درباره مسئله امامت، بیدار و حساس
میکنند، در حالی که بنیامیه اساسا میل نداشت که بحثی درباره امامت و
حکومت مطرح شود.
دو نکته در
موعظههای عمومی امام سجاد علیه السلام باید مورد توجه قرار گیرد، اینکه
این بحث ها صرف آموزش نیست، بلکه بیشتر از آن که تعلیم باشد، تذکر و
یادآوری است؛ زیرا در آن زمان انحراف و تحریف در اصول دین واقع نشده بود،
ولی مردم فراموش کرده بودند و زندگی مادی، توحید و نبوت و معاد را از
یادشان برده بود و دوم اینکه امام سجاد علیه السلام بر مسئله امامت تاکید
خاص دارد.
بر اساس همان خط
مشی کلی و هدف نهایی که قبلا ذکر شد (تشکیل حکومت اسلامی به روش اهل بیت
علیهم السلام) امام سجاد علیه السلام در موعظههای عمومی خود نیز مسئله
ولایت و امامت و حکومت را یادآوری میکردند؛ البته به صورتی که حساسیت
دشمن برانگیخته نشود و در عین حال، مردم متنبه شوند.
«موعظههای
اختصاصی» امام سجاد علیه السلام آن مواعظی است که خطاب به شیعه صورت
گرفته و کاملا مشخص است که مخاطبان، از مخالفان دستگاه حاکم هستند.
این موعظههای
اختصاصی برای کادر سازی است تا در صورت ایجاد حکومت اسلامی، مسئولیتهای
مهم را برعهده بگیرند؛ یک نمونه از این موعظههای اختصاصی در «تحف
العقول» ذکر شده است؛ این موعظه چنین آغاز میشود: «کفانا الله و ایاکم
کید الظالمین و بغی الحاسدین و بطش الظالمین ایها المؤمنون»، خود این خطاب
نشان میدهد که امام و مخاطبان، در این جهت با هم شریکند که مورد خطر و
تهدید دستگاه حاکم هستند.
«لایفتننکم
الطواغیت و اتباعهم من اهل الرغبة فی الدنیا المائلون الیها المفتونون بها
المقبلون علیها... و ان الامور الواردة علیکم فی کل یوم و لیلة من مظلمات
الفتن و حوادث البدع و سنن الجور و بوائق الزمان و هیبة السلطان و وسوسة
الشیطان لتشبط القلوب عن نیتها» طاغوتها و پیروان دنیاپرست آنها، شما را
فریب ندهند. این حوادثی که در زندگی شب و روز برای شما - در دوران خفقان و
مبارزه - پیش میآید، دل ها را از نیت و جهتی که دارند، بازمیدارد و از
آن انگیزه و نشاط لازم برای مبارزه میکاهد؛ «و تذهبها عن موجودالهدی و
معرفة اهل الحق و ایاکم و صحبةالعاصین و معونةالظالمین» و هدایت موجود
را از یاد میبرد و شناخت اهل حق را به فراموشی میسپارد.
سپس امام سجاد
علیه السلام موعظه میکند و هشدار میدهد که از همنشینی با گنهکاران
بپرهیزید و ظالمان را یاری نکنید؛ روشن است که امام علیه السلام عدهای از
مؤمنین و هواداران را جمع کرده و با روش موعظه، آنها را دلگرم و امیدوار
میکند و از نزدیک شدن به دستگاه ستمگر زمان (عبدالملک بن مروان) منع و
نهی می نماید و آنها را شاداب و با طراوت و سرزنده نگه میدارد برای روزی
که وجودشان بتواند در راه حکومت اسلامی مؤثر واقع شود.
امام سجاد علیه
السلام با یادآوری تجربههای گذشته پیروان اهل بیت علیهم السلام (در قیام
عاشورا، واقعه حره، شهادت حجربن عدی و رشید حجری و..). میخواستند شیعه را
در مبارزه ثابت قدمتر گردانند: «فقد لعمری استدبرتم من الامورالماضیة فی
الایام الخالیة من الفتن المتراکمة والانهماک فیها ما تستدلون به علی
تجنب الغواة و...» به جان خودم قسم! شما از جریانهای گذشته در دورانهای
پیشین که پشتسر گذاشتهاید، از فتنههای انباشته و متراکم و غرق شدن در
این فتنهها تجربههایی را میتوانید کسب کنید و بر اجتناب از گمراهان و
اهل بدعتها و مفسدان در زمین راه یابید.
امام سجاد علیه
السلام در اینجا به صراحت، مسئله امامت و ولایت را مطرح میکنند:
«فقدموا امرالله وطاعته و طاعة من اوجب الله طاعته و لا تقدموا الامور
الواردة علیکم من طاعة الطواغیت و فتنة زهرة الدنیا بین یدی امرالله و
طاعته و طاعة اولی الامر منکم» فرمان خدا و اطاعت او را مقدم بدارید و
همچنین اطاعت کسی را که خدا، اطاعت او را واجب کرده است. اطاعت طاغوتها -
عبدالملک بن مروانها - را بر اطاعت خدا و اطاعت رسول خدا و اطاعت
اولوالامر واقعی مقدم نکنید.
امام زین العابدین
علیه السلام با این بیان، در حقیقت برای نظام حکومتی مورد نظر خود که
حکومت علوی و الهی و اسلامی بود، تبلیغ و فرهنگ سازی میکردند.
کد:23910